EPIDAURUS

EPIDAURUS

urbs Peloponnesi, Aesculapii templo celeberrima. Unde etiam Romani cum gravi pestilentia laborarent, consulroqueve oraculo iuberentur Aeseulapium Romam advehere, trire mem cum legatis ea de causa Epidaurum misêre. Verum cum Epidaurii Deum opiferum a se inviti dimitterent, ferunt illis cunctantibus ingentem angevem ad Romanorum triremem adnavigasse, sesequeve in puppi in gyrum complicuisse; quem illi Aesculapium arbitrati magna cum veneratione Romam advexêrunt. Vide Ovid. Met. l. 15. v. 736.

Iamque caput rerum, Romanam intraverat urbem

Erigitur serpens, summoque acclivia malo.

Collamovet, sedesque sibi circumspicit aptas,

Et hic supra. Ad horum pteces, Hilarion Monachus, mare, ingenti terrae motu post mortem Iuliani exorto, terminos suos egreslum, coercuisse legitur. A. C. 368. ut et piratas, verbo, Hucusqueve venisse sufficiat: apud Hieron. in eius vita. Ceterum Vide Scalig. de triplici Epidauro, in Chron. Euseb. Miraeum Geogr. Eccl. etc. Est etiam urbs Archiep. Dalmatiae ad mare Adr. emporium celebre, vulgo Ragusa, vel Ragusi. Urbs sui iuris, et Rei pub. caput, ritus Latini, cum protu capaci. Probe munita, cum arce valida S. Laurentii; Turcis tributaria. A. C. 1667. d. 6. Aprilis mire conquassata fuit et desolata, horrendo terrae motu, quo maxima pars civitatis periit. Huic Rei publ. subsunt Urbes Stagnum, Stabium, Tribinium et Mereae, in viciniis cum Ins. Melita, Augusta, aliisqueve parvi momenti in mari Adr. 50. mill. a Narone in Austr. 200. a Iadera in Ort. ut 450. a Venetiis. 700. a Byzantio circiter in Occ. De priore Stat. l. 1 Sylv. 4. v. 99.

Si qua salutifero gemini Chironis in antor

Herba, tholo quodcumque tibi Troiana recondit

Pergamus, aut Medicis felix Epidaurus arenis

Educat; ------ ------

Et Q. Serenus voto ad Adsculapium,

Tuqueve potens artis, reduces qui tradere vitas

Nosti, atque in caelum manes revocare sepultos,

Qui colis Aegeas, qui Pergama, quiqueve Epidaurum,

Huc ades ------

Nempe Aesculapius in hac urbe genitus habebatur, ex Apolline et Coronide, ut testatur Oranculum apud Pausan. l. 2. ubi et festum diem Atheniensibus fuisse Epidauria memorat. Inde Epidaurius, pro Medico celebri: Stat. iterum Theb. l. 3. v. 398.

Vulnera dum lymphis Epidurius eluit Idmon,

Nunc velox ferro, nunc ille potentibus herbis

Mitior ------ ------

Ubo Schol. vetus, ut ab Aeseulapio didicisse medicinam indicei, patriam ei Epidaurum adscripsit etc. Coeterum memorabilem in Epidaurii Templi foribus inscriptionem memorat hanc Clemens 5. Strom.

Α῾ηνὸν χρὴ νηοῖο ςθυωδέος εντὸς ἰόντα

Ε῎μμεναι

Esse decet castum, sancti qui limina templi

Ingreditur.

Nempe non Solis sacrificiis rem peragi, sed insuper opus esse, ut sacrisicaturi puri sint, et a secleribus abhorrentes, etiam Gentiles vidêrunt. Quam in rem non pauca congessit Brissonius Formul. l. 1. Vide Tob Pranner. System. Theol. Gentil. c. 15. §. 8.